GPAI i AI Act – co zmieniło się 2 sierpnia 2025 r.

GPAI i AI Act – co zmieniło się 2 sierpnia 2025 r. w Unii Europejskiej i jakie to ma znaczenie dla polskich przedsiębiorstw?

1. Skąd wzięły się te zmiany?

Unia Europejska od kilku lat pracowała nad jednolitymi zasadami regulującymi rozwój i wykorzystanie sztucznej inteligencji. Efektem tych prac jest AI Act – rozbudowany akt prawny, który zaczął obowiązywać 1 sierpnia 2024 r. Nie wszystkie przepisy weszły jednak w życie od razu. Ustalono harmonogram wdrażania kolejnych obowiązków, dostosowany do rodzaju systemów AI.

Pierwsze istotne regulacje zaczęły działać 2 lutego 2025 r. – wtedy wprowadzono zakaz stosowania systemów uznanych za „niedopuszczalne” oraz nałożono obowiązek zapewnienia pracownikom odpowiedniej wiedzy i umiejętności w zakresie AI (tzw. AI literacy).

2. Co wydarzyło się 2 sierpnia 2025?

Drugi etap wdrożeń dotyczył tzw. GPAI (General Purpose AI) – czyli modeli o ogólnym
zastosowaniu, takich jak chociażby popularne narzędzia generatywne. Od tego dnia ich
dostawcy i podmioty wdrażające muszą spełniać szereg wymogów, w tym:

  • przygotowanie i udostępnienie organom nadzoru dokumentacji technicznej,
  • opracowanie streszczenia zbiorów danych, na których model był trenowany,
  • wprowadzenie polityki zapewniającej zgodność działania modelu z obowiązującym
    prawem, w tym z przepisami o ochronie praw autorskich.

Aby nadzorować te procesy, uruchomiono nowe instytucje: AI Office oraz AI Board, a w
państwach członkowskich – krajowe organy nadzoru.
Wprowadzono też jasny system kar finansowych:

  • do 35 mln euro lub 7% światowego obrotu – za naruszenie zakazów,
  • do 15 mln euro lub 3% obrotu – za inne naruszenia,
  • do 7,5 mln euro lub 1% – za przekazanie nieprawdziwych lub niepełnych informacji.

Dodatkowo Komisja Europejska opublikowała wytyczne (Guidelines) oraz Kodeks
Postępowania (Code of Practice), które mają ułatwić przedsiębiorcom wdrożenie nowych
wymogów.

3. Co to oznacza dla polskich firm?

Nowe regulacje wymuszają na polskich przedsiębiorstwach szereg działań:

  1. Identyfikacja stosowanych modeli AI – ustalenie, czy któryś z nich jest kwalifikowany jako GPAI. Jeśli tak, trzeba przygotować odpowiednią dokumentację i streszczenie danych treningowych.
  2. Wdrożenie polityki zgodności – określenie zasad korzystania z modelu w sposób zgodny z prawem, w tym z prawem autorskim.
  3. Dobrowolne przyjęcie Kodeksu Postępowania – daje to formalny status współpracującego z regulatorem, co w praktyce może być korzystne przy ewentualnych kontrolach.
  4. Przygotowanie na ryzyko sankcji – brak działań oznacza realne zagrożenie nie tylko karami finansowymi, ale też utratą reputacji.

4. Wnioski

Nowe przepisy nie są odległą perspektywą – one już obowiązują. Dlatego polskie firmy powinny traktować AI Act tak, jakby w pełni działał już dziś. To dobry moment na przeprowadzenie audytu technologii wykorzystywanych w organizacji i wdrożenie procedur zapewniających zgodność z wymogami. Dobrze przygotowana strategia compliance może stać się przewagą konkurencyjną – szczególnie w branżach, gdzie innowacje technologiczne rozwijają się szybciej niż przepisy.

Powiązane artykuły

Przestępstwa w „białych kołnierzykach” w 2025 roku

White-collar crimes w Polsce 2025 – sygnaliści, nowa odpowiedzialność korporacyjna i skuteczny compliance 1. Nowy krajobraz regulacyjny W czerwcu 2024 r. Polska uchwaliła ustawę o ochronie sygnalistów. Przepisy zaczęły obowiązywać w firmach zatrudniających co najmniej 50 pracowników i wprowadziły obowiązek stworzenia systemu zgłaszania nieprawidłowości. Ustawa przewiduje trzy ścieżki raportowania: wewnętrzną

Czytaj

GPAI i AI Act – co zmieniło się 2 sierpnia 2025 r.

GPAI i AI Act – co zmieniło się 2 sierpnia 2025 r. w Unii Europejskiej i jakie to ma znaczenie dla polskich przedsiębiorstw? 1. Skąd wzięły się te zmiany? Unia Europejska od kilku lat pracowała nad jednolitymi zasadami regulującymi rozwój i wykorzystanie sztucznej inteligencji. Efektem tych prac jest AI Act

Czytaj

Reguły wykładni Konwencji CMR – między językiem, kontekstem a zasadą dobrej wiary.

Konwencja CMR z 1956 r. (Convention relative au contrat de transport international de marchandises par route) to kluczowy instrument prawa prywatnego międzynarodowego, regulujący zasady międzynarodowego przewozu drogowego towarów. Jej znaczenie dla praktyki gospodarczej jest oczywiste – to na niej opierają się miliony umów przewozowych każdego roku. Paradoksalnie jednak, sama Konwencja

Czytaj

Jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń w sprawach CMR — przewodnik praktyczno-dogmatyczny dla osób, które „grają w innej lidze”

Teza: Artykuł 31 Konwencji CMR tworzy samowystarczną, lecz celowo „szczątkową” siatkę jurysdykcyjną (forum umowne + cztery fora ustawowe, lis pendens/res iudicata oraz uproszczony reżim uznawania i wykonywania orzeczeń). W Unii Europejskiej siatka ta działa jako lex specialis względem Brukseli I bis, ale pod okiem TSUE — który nie interpretuje CMR,

Czytaj